Çocukların Birlikte Yaptığı Tiyatro

Erken çocukluk eğitiminin önemi hakkındaki tartışmalar toplumun birçok alanında yapılmaktadır. Yaşam boyu eğitim olarak adlandırılan kültürel eğitim, bu eğitimin erken başlamasını (En başından itibaren eğitim!), dolayısıyla yaşamın ve eğitimin ayrılmaz bir parçası olarak deneyimlenebilir ve yaşanabilir olmasını şart koşar. Estetik deneyimlerin ve duyusal-yaratıcı pratiğin, tüm kendini tanıma ve yaşam deneyiminin çıkış noktası olduğu belirtilirse, erken çocukluk döneminde başlayan estetik teşvik, belirleyici ve eşit derecede biçimlendirici bir rol oynar. Erken çocukluk döneminde sanat ve kültür hakkında merak uyandırmak ve onu sürekli yeni uyaranlarla desteklemek gereklidir. Bu bağlamda oyun ve tiyatro, temel tasarım olanakları sunar; düşünme, bireysel deneyim ve sosyal davranışta olduğu kadar, sanatsal ifadede de objektif ve sübjektif olarak yeni şeyler yaratma yeteneğini destekler. Bu süreçte anında değişen ya da uzun süreliğine benimsenen roller üstlenilebilir ya da başkalarına yöneltilebilir. Roller bağımsızca denenebilir ve değiştirilebilir. Dünya, fantastik ve yaratıcı bir şekilde yeniden tasarlanabilir ve yaratılabilir.

Tiyatro yapmak empatiyi, yakınlığı ve aynı zamanda mesafeyi mümkün kılar; toplumsal çelişkilerin eleştirel fikir alışverişi için bir önkoşul olarak yansıma ve perspektif değişimini içerir. Bir bütün olarak oyun süreci, sosyal ve estetik deneyimle ortaya çıkan bir dizi zenginlik sunar.