Ağırlıklı Çalışma Alanları: Tiyatro ve Dijital-Analog Yaşam Ortamları
Dijitalleşme; değişen eylem ve algı biçimlerini ortaya çıkaran, çalışma biçimlerini ve eğitim süreçlerini etkileyen ve yeni toplumsal katılım biçimlerini mümkün kılan kapsamlı toplumsal dönüşüm süreçlerini beraberinde getirir. Tiyatro çalışması, dijital değişimi aktif olarak birlikte şekillendirmek için kendisini bugünün postdijital zamanında konumlandırmanın zorluğuyla karşı karşıyadır.
Dijitalleşme sadece teknolojik bir değişim anlamına gelmez, aynı zamanda iletişim, algı ve bakış açılarını da değiştirir. Bu kapsamlı kültürel değişim, toplumsal etkilere uygun bir şekilde yansıtıldığında geçerlidir.
Çocuklar ve gençlerle yapılan tiyatro çalışmaları, dijitalleşmenin ve bu dijitalleştirmenin sosyal bağlamlar üzerindeki etkilerinin müzakere edilebileceği söylem alanları yaratır. Dijitalleşme, bir arada sürdürdüğümüz yaşamımızda bizim için ne anlama geliyor? Algoritmalar dikkati nasıl yönlendirir ve bu şekilde eylemlerimizi nasıl etkiler?
Ücretsiz aplikasyonlar ve araçlar gibi dijital teknolojiler, yeni estetik olanaklar sunar. Ayrıca, dijital formatlar aracılığıyla yeni bağlantılar oluşturulabilir. Dijital alana katılımın başarılı olabilmesi için engeller nasıl aşılabilir? Çocuklar ve gençlerle birlikte, şimdiki zamanın dijital ve analog halinin teatral olarak yaratılması için tiyatro yapanların hangi uzmanlık bilgisine ihtiyaçları var? Tiyatro çalışmalarında dijitalleştirmenin potansiyelinden faydalanmak ve değişime aktif olarak şekil vermek için estetik tiyatro pratiğinin etkilerinin eleştirel söylemi teşvik edilmeli, disiplinlerarası işbirliği kurulmalı ve mevcut yapıların nitelikli hale getirilmesi gereklidir.